راهنمای انتخاب و خرید مانیتور

مانیتور یا صفحه نمایش، اصلی‌ترین وسیله نمایش خروجی در یک کامپیوتر محسوب می‌شود. تمام کارهایی که انجام می‌دهید و فرمان‌هایی که اعمال می‌کنید، اگر خروجی تصویری داشته باشند در مانیتور نشان داده می‌شوند. مانیتوری که تهیه می‌کنید، باید به طور کامل جواب‌گوی نیازهای شما باشد. مانیتور مناسب اول از همه باید کیفیت تصویر مناسبی ارائه دهد تا خروجی معقولی ارائه دهد و همچنین چشمان کاربر را اذیت نکند. پس از آن نوبت به ویژگی‌های دیگری می‌رسد که کیفیت نهایی و همچنین کاربر هدف را تعیین می‌کند. آشنایی با این ویژگی‌ها هنگام انتخاب و خرید مانیتور بسیار اهمیت دارد. پس چه بهتر که تسلط خوبی روی آن‌ها داشته باشید.

معرفی اولیه مانیتور

همان طور که که گفتیم، مانیتور یا صفحه نمایش وسیله‌ای است که خروجی تصویری حاصل از پردازش‌های مختلف در کامپیوتر را نشان می‌دهد. دیتاهای شامل خروجی تصویر از طریق پورت تصویر روی کارت گرافیک یا مادربرد و سپس کابل سازگار با آن به مانیتور هدایت می‌شود. مانیتور هم در نهایت این دیتا را دریافت می‌کند و روی صفحه نمایش می‌دهد.

مانیتورهای امروزی به این شکل هستند که داخل‌شان یک منبع نور وجود دارد و جلوی آن یک پنل تصویر قرار می‌گیرد که خروجی نهایی روی آن نشان داده می‌شود. منبع نور بر اساس اطلاعات دریافت شده، نور را به نقاط خاصی از پنل می‌تاباند تا پنل تصویر را طبق آن داده نشان دهد.

تاریخچه مانیتور

وقتی بخواهیم سراغ ریشه‌های خلق صفحه نمایش برویم، ابتدا باید جد آن یعنی تلویزیون را بررسی کنیم. اولین نسل پنل‌های نمایش که در تلویزیون‌ها استفاده شدند، پنل‌های CRT بود که اولین بار در سال 1922 به صورت عمومی و تجاری در دسترس قرار گرفتند. کارکرد این تلویزیون‌ها به این شکل بود که یک تفنگ الکترونی داخل تلویزیون، الکترون‌ها را به نقاط مشخص روی یک صفحه پوشیده شده از فسفر شلیک می‌کرد تا تصویر شکل بگیرد. تلویزیون‌های CRT ابتدا سیاه و سفید بودند، اما پس از دو دهه مدل‌های رنگی وارد بازار شدند.

پنل CRT تا انتهای قرن بیستم، تکنولوژی رایج در تلویزیون‌ها و انواع صفحه نمایش بود، اما با شروع قرن 21 پنل‌های LCD جای آن را گرفتند. تکنولوژی‌ LCD (مخفف Liquid Crystal Display یا صفحه نمایش کریستال مایع) ساختاری کاملا متفاوت داشتند؛ چنین مانیتوری یک منبع نوری دارد که نور را به پنلی از کریستال مایع با قابلیت فلوئورسنت می‌تاباند. پس از چند سال هم نوبت به پنل‌های LED رسید که جای کریستال مایع از دیودهای نوری برای نمایش رنگ و تصویر بهره می‌بردند. امروزه دو پنل LCD و LED سهم اصلی را در بازار مانیتورها در اختیار دارند.

انواع مانیتور

برای تقسیم کردن انواع مانیتور روش‌های مختلفی وجود دارد؛ از کاربرد و اندازه صفحه گرفته تا پنل، سرعت به‌روزرسانی، صاف یا خمیده بودن و وضوح تصویر. برای مثال نوع پنل روی تمام مشخصات مهم یک مانیتور تاثیر می‌گذارد. پنل IPS بهترین کیفیت رنگ را دارد، پنل VA بالاترین کنتراست را ارائه می‌دهد و پنل TN کمترین تاخیر ممکن را دارد. البته چنین چیزی به این معنی نیست که پنل IPS هرگز نمی‌تواند میزان تاخیر کمی داشته باشد، منتهی هزینه ساخت آن هم بالاست.

بر اساس کاربرد هم می‌توان مانیتورها را به سه دسته معمولی یا اداری، گیمینگ و حرفه‌ای تقسیم کرد. مانیتورهای معمولی نیاز نیست از مشخصات قدرتمندی بهره ببرند و صرفا باید حداقل‌های یک مانیتور استاندارد برای استفاده روزمره و برای 6 الی 8 ساعت را رعایت کنند. مانیتورهای گیمینگ علاوه بر طراحی ظاهری جذاب، باید پنلی داشته باشند که هم اجرای بازی‌ها در آن با کیفیت بالایی صورت گیرد، هم بتواند میزان فریم‌ریت بالا را پوشش دهد. همچنین گیمرهای حرفه‌ای در بازی‌های آنلاین به مدلی نیاز دارند که کمترین تاخیر ممکن را داشته باشد تا تمام حرکت‌ها و واکنش‌ها در بازی به سریع‌ترین شکل ممکن نمایش داده شود. مانیتورهای حرفه‌ای مخصوص افرادی چون گرافیست‌ها، طراح‌ها و ادیتورهاست که جزئیات بالای تصویر، کیفیت رنگ و نمایش به طبیعی‌ترین شکل و نزدیک‌ترین حالت به واقعیت برای‌شان اولویت دارد.

برندهای مانیتور

قبلا بیشتر برندهای تولید تلویزیون مثل سامسونگ و ال‌جی بودند که روی ساخت و عرضه مانیتور تمرکز داشتند، اما امروزه برندهای بسیار بیشتری در این زمینه فعال هستند که بین آن‌ها می‌توان به ایسوس، اچ‌پی، دل، لنوو، شیائومی، کورسیر و Alienware اشاره کرد. اما در کل سه برند LG و Samsung و ASUS بهترین‌ها در این زمینه هستند که محصولات متنوع با کیفیتی عالی در دسترس مشتری‌ها قرار می‌دهند.

اندازه صفحه

احتمالا اولین موردی که نظر شما را حین انتخاب و خرید مانیتور مناسب جلب کند، اندازه یک مانیتور است. اندازه‌ای که برای هر صفحه نمایش در نظر گرفته می‌شود، در واقع اندازه خود صفحه بدون احتساب حاشیه است که مقدار آن را بر اساس قطر صفحه و با واحد اینچ نشان می‌دهند. مانیتورهای رایج امروزی حداقل 19 اینچ دارند که اندازه‌شان حداکثر به 55 اینچ می‌رسد؛ اندازه‌ای که بیشتر از آن دیگر یک تلویزیون حساب می‌شود!

اندازه مانیتور برای دستگاه‌های دیگر مثل لپ‌تاپ از استاندارد کاملا متفاوتی تبعیت می‌کند، چون باید اندازه به گونه‌ای باشد که وجه قابل حمل بودن دستگاه را زیر سوال نبرد. برای همین هم مانیتورهای رایج اندازه‌ای بین 13 تا 17 اینچ دارند. برای مانیتورهای اداری و خانگی معمولا اندازه بین 19 تا 24 اینچ مناسب است، چون صرفا برای خواندن متن و استفاده از نرم‌افزارهای روزمره کاربرد دارند و بنابراین نیازی به استفاده از مانیتوری با ابعاد خیلی بزرگ نیست.

مانیتورهای گیمینگ با توجه به وضوحی که دارند، پیشنهاد می‌شوند حداقل در اندازه 24 اینچ باشند. اگر کاربری هستید که سراغ اجرای بازی‌ها در وضوح 1080p می‌رود، مانیتور با اندازه 24 تا 27 اینچ به شما پیشنهاد می‌شود. اگر سراغ وضوح 1440p می‌روید، بازه 27 تا 32 اینچ مناسب شماست. اگر وضوح 4K را ترجیح می‌دهید، پس بهتر است به اندازه 32 اینچ یا بالاتر فکر کنید. البته برای این دسته مانیتور 27 اینچ هم انتخاب مناسبی خواهد بود. اما دلیل انتخاب چنین ابعادی چیست؟ وضوح یک مانیتور تعداد پیکسل‌های موجود در صفحه را تعیین می‌کند. اگر سراغ مانیتوری با اندازه بزرگ ولی وضوح نه چندان بالا بروید، اندازه پیکسل‌ها بزرگ خواهد بود و تصویر نمایش داده شده کیفیت مطلوبی نخواهد داشت.

نوع صفحه نمایش

نوع صفحه نمایش در واقع همان تکنولوژی‌های CRT و LCD و LED است که اشاره کردیم. مانیتورهای CRT در حال حاضر منسوخ به حساب می‌آیند و دیگر در صفحه نمایش‌های امروزی از آن استفاده نمی‌شود. اما بین دو نوع LCD و LED کدام بهتر است؟ تجربه نشان داده مدل‌های LED کیفیت بهتری در نمایش رنگ‌ها دارند، اما در عین حال با مشکل پیکسل سوختگی پس از مدتی استفاده دست و پنجه نرم می‌کنند. این مشکل بیشتر زمانی پیش می‌آید که یک تصویر ثابت برای زمان بسیار طولانی روی صفحه باقی بماند. یکی از کاربردهای Screen Saver جلوگیری از چنین مسئله‌ای است. طی سال‌های اخیر فناوری‌های پیشرفته‌تری چون OLED و Mini-LED هم در دسترس قرار گرفته‌اند که هم جزئیات و کیفیت تصاویر بهتری دارند، هم تا جای ممکن مشکلات نسل قبل خود را کمتر کرده‌اند.

مانیتورهای OLED که به عنوان باکیفیت‌ترین مدل‌ها شناخته می‌شوند، تنها در اختیار شرکت LG قرار دارند که خالق این تکنولوژی به حساب می‌آید، اما سامسونگ هم با تکنولوژی Quantum Dot و مانیتورها و تلویزیون‌های QLED تا حد زیادی به رقیب خود نزدیک شده است.

نوع پنل

امروزه در مانیتورها سه پنل رایج دارد که هر کدام نسبت به دیگر، دارای مزایب و معایبی هستند. این سه پنل شامل موارد زیر است:

• پنل TN که کمترین کیفیت تصویر را بین سه پنل رایج دارد، اما تاخیر بسیار کم آن باعث می‌شود در مانیتورهای گیمینگ پرسرعت رایج باشد. همچنین هنگام مشاهده مانیتور از گوشه، کیفیت تصویر به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت
• پنل VA که بیشترین کنتراست ممکن را دارد و کیفیت رنگ آن از پنل IPS کمتر است، اما به خاطر کنتراست بهتر می‌تواند رنگ‌های تیره و روشن را بهتر از بقیه متمایز کند
• پنل IPS بهترین عملکرد را در زمینه روشنایی و نمایش رنگ‌ها از خود نشان می‌دهد. بنابراین اگر آرتیست یا کاربر حرفه‌ای هستید یا جزئیات بالا و طبیعی بودن تصاویر برای‌تان اهمیت زیادی دارد، باید سراغ مانیتوری مجهز به این پنل بروید. زاویه دید بیشتر هم از دیگر نقاط قوت این پنل است. البته در زمینه نمایش رنگ سیاه، پنل IPS از دو مورد دیگر ضعیف‌تر عمل می‌کند

بنابراین در حالت کلی، اگر گیمر حرفه‌ای در یک بازی آنلاین با سرعت بالا هستید، مانیتور با پنل TN مناسب شماست. اگر یک مانیتور مناسب با کاربرد چندمنظوره می‌خواهید یا گیمر هستید، مانیتور مجهز به پنل VA کاملا جوابگوی شما خواهد بود. پنل IPS هم مناسب افرادی است که بیشترین اهمیت را به کیفیت تصویر و طبیعی بودن رنگ‌ها می‌دهند، مشغول کارهای حرفه‌ای مثل طراحی دیجیتال یا ویرایش عکس و ویدیو هستند یا می‌خواهند بازی‌ها را با بهترین کیفیت بصری ممکن تجربه کنند.

نسبت تصویر

نسبت تصویر یعنی این که نسبت طول به عرض صفحه نمایش چه قدر باشد. زمانی که مانیتورهای CRT رواج داشتند، بیشتر مدل‌ها از نسبت تصویر 4 به 3 برخوردار بودند، اما حالا که مانیتورها بیشتر مستطیل شکل هستند، نسبت 16 به 9 (یا به صورت رسمی 16:9) تبدیل به نسبت رایج و استاندارد شده است. نوع دیگری از مانیتورها با عنوان «فوق عریض» (Ultrawide) هم وجود دارند که نسبت تصویرشان 21:9 است. چنین مانیتورهایی بیشتر مناسب افرادی خواهد بود که می‌خواهند چند پنجره روبروی‌شان باز باشد و بتوانند هم‌زمان آنها را مدیریت کنند.

وضوح تصویر

وضوح یا رزولوشن (Resolution) نشان می‌دهد که در مانیتور شما چه تعداد پیکسل وجود دارد. هر چه قدر تعداد پیکسل در ابعاد ثابت بیشتر باشد، تصویر شما دقیق‌تر است و جزئیات بیشتری دارد. وضوح تصویر یک مانیتور با طول و عرض آن نشان داده می‌شود. برای مثال مانیتوری با وضوح 1920×1080 پیکسل، طولش 1920 و عرضش 1080 پیکسل است و تعداد کل پیکسل‌هایش برابر با 1920 ضرب در 1080 معادل 2,073,600 پیکسل خواهد بود.

گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی، این اجازه را به سازندگان مانیتور داد تا بتوانند پیکسل‌های ریزتری بسازند و کیفیت مانیتورها را بالاتر ببرند. این گونه بود که از وضوح HD در اوایل قرن جاری میلادی به وضوح‌های بالاتری چون 1440p و 4K و حتی 8K رسیده‌ایم. البته وضوح آخر در حال حاضر تنها برای تلویزیون‌های بسیار بزرگ کاربرد دارد.

امروزه برای مانیتورهای رایج با نسبت 16:9 استانداردهای مشخص برای وضوح وجود دارد. تعدادی از رایج‌ترین استانداردها را در جدول زیر مشاهده می‌کنید.

وضوح تصویر مشخصه‌ای است که هنگام انتخاب و خرید مانیتور مناسب باید کنار اندازه تصویر به آن توجه کنید. اندازه و وضوح تصویر دو ویژگی‌ای هستند که وابستگی زیادی به هم دارند؛ وقتی صفحه بزرگ باشد، اگر پیکسل‌ها بیشتر نشود کیفیت تصویر پایین خواهد آمد. همچنین از سوی دیگر اگر تعداد پیکسل در ابعاد ثابت بیشتر شود، تصویر باکیفیت‌تر و پرجزئیات‌تر خواهد بود. طی سال‌های اخیر دیگر وضوح HD تنها در لپ‌تاپ‌های معمولی استفاده می‌شود و دیگر در مانیتورها کاربردی ندارد. برای همین، حتی مانیتورهای اداری هم بهتر است وضوح Full HD داشته باشند تا جزئیات متون هم در سطح معقولی قرار گیرد.

همان طور که بالاتر گفتیم، وضوح Full HD برای مانیتورهای 24 تا 27 اینچ، وضوح 1440p برای مانیتورهای 27 تا 32 اینچ و مانیتورهای 4K برای 27 اینچ و بالاتر مناسب است. اگر برای گیمینگ قصد تهیه مانیتور دارید، باید مدل مناسب را بر اساس قدرت سیستم‌تان تهیه کنید. مثلا اگر سیستم شما قدرت اجرای بازی‌ها در وضوح Full HD را دارد، نباید سراغ مانیتور 4K بروید. از سوی دیگر اگر سیستم‌تان بسیار قوی است، نباید مانیتور با وضوح Full HD بگیرید. چون هم نمی‌توانید تمام پتانسیل سخت‌افزار را استفاده کنید، هم جزئیات بالا در مانیتور کوچک مثل مانیتور بزرگ‌تر قابل مشاهده نخواهد بود.

کنتراست

کلمه «کنتراست» (Contrast) به معنای تمایز رنگ‌ها در یک تصویر است. هر چه کنتراست یک تصویر بیشتر باشد، رنگ و سایه‌ها تمایز بیشتری از هم خواهند داشت و کیفیت تصویر بالاتر خواهد بود. وقتی کنتراست یک تصویر کم باشد، احتمال دارد طیفی از رنگ‌ها مشابه هم نمایش داده شوند. این گونه تشخیص رنگ واقعی بخش‌های مختلف از هم سخت خواهد بود. مقدار کنتراست با یک نسبت مثل 1000:1 یا 3000:1 نمایش داده می‌شود. این دو عدد مقدار درخشندگی روشن‌ترین رنگ سفید و تاریک‌ترین رنگ سیاه موجود در صفحه را نشان می‌دهد. بنابراین هر چه فاصله بین این دو عدد بیشتر باشد. یعنی مانیتور می‌تواند طیف دقیق‌تری از رنگ‌ها را نمایش دهد.

اگر جزئیات و کیفیت تصویر هنگام انتخاب و خرید مانیتور مناسب اهمیت داشته باشد، پس باید حتما سراغ مانیتوری با کنتراست بالا بروید. مانیتورهای مجهز به پنل VA در زمینه کنتراست معمولا بهترین عملکرد را دارند. اما برخی مانیتورهای بالارده با پنل IPS از کنتراستی با نسبت 1,000,000:1 بهره می‌برند که نشان‌دهنده دقت فوق‌العاده آن‌ها در نمایش رنگ‌هاست. اگر مانیتور از قابلیت HDR هم پشتیبانی کند، این دقت می‌تواند 100 برابر افزایش یابد.

حال با توجه به چنین مواردی، اگر گیمری هستید که کیفیت رنگ‌ها برای‌تان مهم است و می‌خواهید محصولی با هزینه مناسب تهیه کنید، یک مدل خوب با پنل VA را پیشنهاد می‌کنیم. اما برای گرافیست‌ها، طراحان و ادیتورها، بهترین حالت ممکن تهیه یک مانیتور IPS با کنتراست بسیار بالاست.

روشنایی

روشنایی (Brightness) به این معناست که هر نقطه در صفحه نمایش، چه مقدار نور از خود ساطع می‌کند. مقدار روشنایی با واحدی به نام «نیت» (Nit) سنجیده می‌شود که خود معادل کاندلا بر متر مربع (cd/m²) است. این یعنی منبع نور در واحد متر مربع چه مقدار در زوایای مختلف شدت دارد. طبیعتا هر چه مقدار روشنایی یک مانیتور بیشتر باشد. پیکسل‌ها با شدت بیشتری رنگ‌ها را نمایش خواهند داد. اما روشنایی بالا چه زمانی کاربرد دارد؟ مثلا وقتی که شما در اتاقی قرار داشته باشید که نور خورشید مستقیم داخل آن می‌تابد و باعث می‌شود دیدن تصویر روی مانیتور سخت‌تر شود. این موقع با افزایش روشنایی، جزئیات بهتر از قبل قابل مشاهده خواهد بود. همچنین با افزایش روشنایی، بخش‌های تاریک صفحه هم بهتر نمایش داده خواهند شد و حتی جزئیات آن بخش‌ها را هم خواهید دید.

تعداد رنگ قابل نمایش

احتمالا بدانید که تمام رنگ‌ها در صفحه نمایش، ترکیبی از سه رنگ قرمز، سبز و آبی هستند. اصطلاح RGB هم در واقع مخفف حرف اول این سه رنگ به انگلیسی می‌شود. به صورت پیش‌فرض برای هر کدام از این رنگ‌ها 256 طیف مختلف از 0 تا 255 در نظر گرفته می‌شود. وقتی تمام آن‌ها صفر باشند رنگ سیاه و وقتی همه آن‌ها 255 باشند، رنگ سفید شکل می‌گیرد. حال برای حساب کردن تمام رنگ‌های ممکن کافی است سه بار عدد 256 را در خود ضرب کنید که به حدود 16.7 میلیون رنگ مختلف می‌رسید.

این رقم، استاندارد حداقلی نمایش رنگ برای تمام مانیتورهاست. حال اگر پنل مانیتور پیشرفته‌تر باشد و از تکنولوژی HDR پشتیبانی کند، طیف بسیار بیشتری را پوشش خواهد داد و تعداد رنگ‌های قابل نمایش به بیش از یک میلیارد خواهد رسید. این ویژگی را می‌توان تنها در مانیتورهای قدرتمند با پنل IPS یا صفحه‌های OLED پیدا کرد.

زمان پاسخگویی

زمان پاسخگویی (Response Time) که مفهومی مشابه لگ دارد، مدت زمانی است که طول می‌کشد نتیجه فرمان اعمال شده توسط کاربر، روی صفحه پدیدار شود. مثلا وقتی در حال تایپ هستید، زمانی که از فشار دادن یک دکمه روی کیبورد تا ظاهر شدن آن حرف روی صفحه طول می‌کشد یا وقتی در بازی کلیک می‌کنید تا تفنگ شلیک کند. این بازه زمان، زمان پاسخگویی مانیتور را تعیین می‌کند.

زمان پاسخگویی با واحد میلی‌ثانیه تعریف می‌شود و هر چه کمتر باشد، یعنی فرمان‌های شما سریع‌تر اجرا خواهند شد. چنین چیزی بیشتر در بازی‌های ویدیویی و به‌خصوص بازی‌های آنلاین کاربرد دارد که هر صدم ثانیه مهم است. مانیتورهای استاندارد معمولا تاخیر بین 5 الی 7 میلی‌ثانیه دارند، اما این مقدار برای مانیتورهای گیمینگ 1 میلی‌ثانیه است. برخی مانیتورهای شاخص در بازار آن قدر سریع هستند که زمان پاسخگویی‌شان به 0.01 میلی‌ثانیه می‌رسد.

سرعت به‌روزرسانی

سرعت به‌روزرسانی (Refresh Rate) یکی از ویژگی‌های مهمی است که باید حین انتخاب و خرید مانیتور مناسب به آن توجه کنید. سرعت به‌روزرسانی یعنی طی یک ثانیه، مانیتور چند فریم تصویر را نمایش می‌دهد. این ویژگی با واحد هرتز تعیین می‌شود. برای مثال وقتی بگوییم فلان مانیتور 144 هرتزی است، یعنی می‌تواند طی یک ثانیه 144 فریم را اجرا کند. استاندارد پایه برای مانیتورهای عادی 60 هرتز است تا تمام حرکات‌ها در صفحه به صورت کاملا نرم و روان نمایش داده شوند. برای طراحان و گرافیست‌ها معمولا به سرعت بیشتر از 60 فریم نیاز نیست، مگر این که ادیتورها قصد ساخت ویدیو با سرعت 120 فریم بر ثانیه را داشته باشند.

اما قضیه برای گیمرها کاملا فرق می‌کند. تجربه ثابت کرده است که فریم بیشتر در یک بازی ویدیویی، تجربه بصری روان‌تر و دلنشین‌تری را رقم می‌زند. امروزه علاوه بر مانیتورهای 60 هرتز، مدل‌هایی با سرعت 120 هرتز، 144 هرتز، 165 هرتز و حتی 240 هرتز وجود دارد. البته برای بازی‌های تک‌نفره تا حداکثر 144 هرتز کفایت می‌کند (که به سیستم قدرتمندی هم برای اجرای بازی‌ها به این شکل نیاز است)، اما فریم بالاتر در بازی‌های آنلاین، تاثیر مثبت روی سرعت واکنش بازیکن دارد.

پورت‌ها

طی گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی در اتصال انتقال داده‌ها، پورت مانیتورها هم چند بار با تغییر مواجه شده‌اند. حدود چهل سال پیش پورت VGA به عنوان پورت اصلی در نظر گرفته شد. پس از یک دهه این پورت DVI بود که توانایی بالاتری در ارسال خروجی تصویر از خود نشان داد. اما از اوایل قرن 21 میلادی این پورت HDMI بود که به واسطه سرعت بالا، جای پورت‌های قبلی را به عنوان پورت استاندارد و رایج گرفت.

امروزه دو پورت تصویری به عنوان رایج‌ترین پورت‌ها برای مانیتور شناخته می‌شوند؛ اول پورت HDMI و دوم DisplayPort که پورت جدیدتری محسوب می‌شود و تکنولوژی پیشرفته‌تری دارد. پورت HDMI طیف وسیع‌تری از مانیتورها را در بر می‌گیرد و برای همین هنوز به عنوان پورت رایج‌تر شناخته می‌شود. پورت DisplayPort به خاطر پهنای باند زیاد و توانایی بالایی که دارد، بیشتر در مانیتورهایی با اندازه و وضوح بالا قرار می‌گیرد. جدیدترین نسخه هر دو پورت، پتانسیل ارائه تصویر با وضوح 4K و حتی 8K و 10K را دارند و می‌توانند فرکانس به‌روزرسانی تا 120 هرتز و 240 هرتز را پوشش دهند. البته چنین سرعتی تنها در وضوح 1080p یا حداکثر 1440p قابل ارائه خواهد بود.

پس با تمام این اوصاف، باید حین انتخاب و خرید مانیتور مناسب دقت کنید که مدل مد نظر چه پورت‌هایی دارد. وجود پورت HDMI یک مسئله ضروری و واجب است، اما اگر سراغ مانیتور گیمینگ یا حرفه‌ای می‌روید، چه بهتر که مانیتور مجهز به پورت DisplayPort باشد. حتما نسخه این پورت‌ها را هم بررسی کنید. برای پورت HDMI نسخه 2 و برای DisplayPort نسخه 1.4 یا بالاتر پیشنهاد می‌شود.

امکانات دیگر

هر کدام از برندهای سازنده مانیتور، امکاناتی را برای محصولات خود تدارک می‌بینند تا دلیل بیشتری برای جذب کاربر ایجاد کنند. یکی از مهم‌ترین امکاناتی که بسیاری از مدل‌های موجود در بازار از آن برخوردار هستند، تکنولوژی محافظت از چشم است. برای مثال برند ایسوس تکنولوژی Eye Care را دارد که با قرار دادن طیف نور آبی، چشمان کاربر را حین مشاهده صفحات روشن محافظت می‌کند تا درخشش بیش از حد رنگ سفید، باعث آسیب به بینایی نشود.

همچینین برای پایداری بیشتر تصویر حین اجرای بازی و جلوگیری از مشکلاتی چون بریده شدن صفحه (که در اصطلاح به آن Stutter می‌گویند)، دو تولیدکننده بزرگ کارت گرافیک یعنی انویدیا و AMD تکنولوژی‌هایی ارائه داده‌اند که به ترتیب G-Sync و FreeSync نام دارند. مانیتورهای شاخص گیمینگ برندهای مختلف معمولا به یکی یا هر دو تکنولوژی ذکر شده مجهز هستند.